viernes, 21 de marzo de 2014

Baldo Ramos, poeta-calígrafo




       'Abres aporta da casa 
                   que da acceso 
              ao esquecemento. 
                  Silencio roe 
     as trabes que termaron
                    da inocenciA'...
Mais o poema, completo, dí:

'Abres a porta da casa que dá acceso ao esquecemento

no seu interior o silencio roe

as trabes que termaron da inocencia



[O poema ten outro ritmo, distinto da expresión caligráfica, que é así una selección].

O poema segue así :

as sebes da memoria circundan a ollada dos corpos que amaches
para evitar os depredadores do alzheimer.

a transparencia impide a narración do fracaso.


podes ler no fondo do Orille o decálogo do exilio.


nesas palabras o tempo detén a hemorraxia do poema. 


superponse á conciencia do final,

a certeza do extravío.

E o seu ritmo, dous-un-un-un-dous, nos versos. Que se inicia un-dous... [de onde 1-2-2-1-1-1-2].

                                                                      ***

O diálogo co gravado de Carlos González Villar, é máis que salientable: un a modo de gaiola que, mais que de vimbios, podería ser de codesos ou salgueiros, debuxo a unha tinta que equilibra a icona en vertical/vermella, firma Hanko de xeito xaponés...

                                         ***


Reportaje gráfico de la inauguración de Victor J. Carbajal (más allá de la necesaria parrilla). Carlos hablando...
Cuando los artistas hablaban...
Rosendo Fdez. escribe ('Nihil colitum, nisi praecognitum'), e Ramos interrumpe,... 
               Velaquí cómo Baldo Ramos fala do tema para a crtvg: 'Onde beben os cervos que...'

                                                                            =

                                      e todo elo no día da Poesía...



No hay comentarios:

Publicar un comentario