Povera Patria !

Dende o mestre Franco Battiato unha axuda en forma de reflexión sonora (web do artista). Do máis lúcido. E intemporal. Serviu contra Berlusconi, e, servirá, de seguro, para o noso entorno tamén.

Velaquí tendes unha acaída canción para estes días (tempos mellor dito) que corren. Con video (Pobre Patria).
E aínda outro nesta dirección (Povera Patria).
Pero a esencia é a mesma: gato branco, gato negro, o que importa é que cace ratos !

Velaquí a letra, en galego:

Pobre patria!. Esmagada polo abuso de poder
de xente infame, que non saben que é a vergoña
crense poderosos e vailles ben
e ó que fan todo lles pentence.

Entre os líderes cantos perfectos inútiles bufóns
este país está devastado pola dor ...
pero non lle dan un pouco de lástima
aqueles corpos no chan sen calor?

Non vai cambiar , non vai cambiar
non vai cambiar, tal vez vai cambiar.

Pero como perdoar as hienas nos estadios aqueles dos xornais
no barro afondan as botas dos porcos
avergóñame un pouco, e dóeme
ver a un home como un animal.

Non vai cambiar, non vai cambiar
si que vai cambiar, verás que vai cambiar.

Pódese agardar que o mundo volte a niveis máis normais
que poda contemplar o ceo e as flores,
que non se fale máis de ditaduras
se temos un pouco máis de vida...

                                    mentres a primavera tarda en chegar...

Povera Patria, do album Come un cammello in una grondaia (1991)