Fundacion Liste,Vigo. A comezos de 2012 pecha, sen financiación
|
Mais voltou abrir tras asinar un novo convenio co Concello |
Xuntaron máis de trece mil pezas, primeiro no museo-almacén de Oseira, que en parte dividiu para Vigo nun segundo momento. Dende rapaz na aldea de Ventosa (A Golada), co seu pai casado en segundas nupcias coa mestra. Foi diplomado en inspección técnica, e mestro de invidentes por vocación. Na etnografía foi da man de Xesús Ferro Couselo e Xaquín Lorenzo Fernández («Xocas»).
En 1972 abríu o Museo de Oseira; en 1999 inaugurou o Museo de Vigo no chalet Barreras, cedido polo Concello vigués durante 50 anos.
(Velaquí queda o link da súa web)
“Como ejemplo de tesón y voluntad firme, en la recuperación del patrimonio histórico – etnográfico de Galicia, en una labor de mas de cuatro décadas, que ha dado como fruto, una de las colecciones mas importantes del territorio Nacional , expuestas en el Museo Liste en Oseira ( Ourense) y Museo Liste en Vigo ( Pontevedra), que son un referente, en los círculos museísticos, tanto por el número de piezas como por su valor histórico-etnográfico”, escribiuse na acta do galardón.
Así en 1972 xurdiu o Museo Etnogrtáfico Liste en Oseira (San Cristovo de Cea), na casa na que históricamente o Mosteiro cisterciense daba acubillo aos peregrinos dende a segunda metade do século XVIII e coa Deputación de Ourense como principal valedora. Pechou ao retiralle a subvención en 2011.
No centro dos premiados. Á súa esquerda José A. de la Riera, Presidente de AGACS, á dereita Salvador. G. Solla |
Así en 1972 xurdiu o Museo Etnogrtáfico Liste en Oseira (San Cristovo de Cea), na casa na que históricamente o Mosteiro cisterciense daba acubillo aos peregrinos dende a segunda metade do século XVIII e coa Deputación de Ourense como principal valedora. Pechou ao retiralle a subvención en 2011.
No día de hoxe, o emblemático edificio sigue pechado. |
Mercaron unhas pezas, outras recolléronas conservándoas nas casas do campo de Casledo, en Oseira, arredor do río.
Pero ademáis promoveu a sús divulgación, coa súa filla Araceli Liste Fernández. Así sobre o besadoiro, enorme arado xa sen décadas de traballar. Outro traballo pioneiro foi a publicación dun libriño coas panadeiras de Cea e a recuperación do vello forno a carón do edificio sede do Museo, lugar onde viviu o derradeiro monxe exclaustrado, conservando no primeiro andar o seu cuarto.
A gloria para este gran home que dende a súa acción particular (coa súa muller e filla) fixo ao concello de San Cristovo de Cea dende Oseira más grande, punto de referencia da etnografía galega.
A gloria para este gran home que dende a súa acción particular (coa súa muller e filla) fixo ao concello de San Cristovo de Cea dende Oseira más grande, punto de referencia da etnografía galega.
No hay comentarios:
Publicar un comentario