O poeta Luís González Tosar, presidente da Fundación da Insua dos Poetas, coa súa directiva -na que están o pintor Antón Pulido, e o poeta Víctor Campio, entre outros-, que convocaron e participaron na xornada festiva de onte se equivocaron ao darlle máis protagonismo á sociedade civil diante dos invitados políticos e culturais que aos poetas e ao seu canto.
Nunha primeira parte tediosa e autocomplacinte, baixo o poderoso calor de verán, aquel artista leu a acta dos 'Premios Sete Carballas' (acuarela e carpeta especial do pintor Nicolás -González Aller-) antes da súa entrega con demasiado protagonismo en detrimento da Palabra Poética, que deixaron para o final -ao pé do monumento, e sen micrófono: imperdoable esvarón-, estando diante do Presidente da RAG, quen aproveitou o esceario en demasía... A modo de suxestión: abondaría que un dos premiados tomase a palabra no nome de todos (coa necesaria contención).
|
Víctor Campio inicia a declamación para á inmensa minoría que atendíamos |
Estiveron presentes desta volta, na
Vª Festa da Palabra, algúns persoeiros do mundo cultural galego, principalmente ourensán, como o poeta
Edelmiro Vázquez Naval, e os artistas plásticos
Manuel Penín e Xosé Cid, anteriores autores con obra escultórica na carballeira. Nós preferimos salientar a esencia, a Palabra poética, destacando aos seus creadores, e delo deixamos este rexistro gráfico de
López-Casanova, Vidal-Bodaño e, ante todo,
Víctor Campio. O propio
Tosar no inicio leu un verso de
Walt Whitman, que traduciu para a ocasión, e que comezaba "
Ben, dixo a miña alma...".
Por mais que se debería refugar dende a Fundación os excesos, e desmentir o infundio, pois non estiveron (Antón Lamazares, Manuel Rivas,Vidal Souto, Alexandre, Acisclo Manzano, Rubén Riós), o que é malo para a Fundación, e para os que estiveron/estivemos, mais tamén para eles mesmos pois son obxecto de manipulación. Así se divulgou hoxe dende
Xunta.es e
Xornaldiario.com, e algún corifeo máis.
As fotos -e o facebook da Fundación-Insua-dos-Poetas-
o amosan...
|
Arcadio López-Casanova tamén declamou ao pé da obra. |
e |
e Salvador García-Bodaño pechou o máxico momento ! |
Este, poeta e académico da lingua galega, ben de recibir no pasado mes de xuño VIº Premio "Voz de Liberdade", promovido polo Centro PEN Galicia.
|
Con Xosé Cid e Felipe Ferreiro no xantar... |
|
e Miguel Anxo Fernández, compañeiro de mesa, a punto de bicar a tallada. |
|
e Xulio Gil que posou (sic) cando marchabamos |
Foi o mantedor dende o escenario, afastado dos poetas,
D. Xesús Alonso Montero. Houbo música, magnífica e escasa, do Grupo Tradicional
Laghareu. Na inaugación o escultor puxo a súa firma nunha performance definitoria do seu carácter. No remate, Tosar insistiu en darme como a outros unha cunca de madeira, e a edición da Obra poética e teolóxica de Faustino Rey Romero (de X. Ricardo Losada). Os versos de
Rosalía, Curros e Pondal quedaron ao pé do monumento con sabor a
Brancusi (
columna infinda), máis tamén a dinamo, e aire á
V. Tatlin (
3ª Internacional), e nunca realizado...
|
Sete cargos institucionais e o novo Pte. da R.A.G, atenden á voz e a palabra de Victor Campio. Xulio Gil traballa no seu (eu estou a facer tamén rexistro, para o arquivo visual). |
No hay comentarios:
Publicar un comentario