"Xace na cruz. Empózase no pranto.
Nínxelle sangue a chaga manantía.
Abaixa a fronte sobre o peito, fría,
senlleiro e puro, mártir no seu canto.
En tanto oufego xace, en mazmo tanto,
en tantísimo pranto, que arrepía.
Eses humanos ollos de agonía
pucharcas son de dor, luces de espanto.
 |
| Queralt Blanch presenta su Rudesindus... |
 |
| ...que preside la Academia Rosendiana desde el pasado noviembre. |
Arrepía, miralo aquí poscrito,
aquí crucifillado, en tanta dor.
Ten a pel moura, a fronte ensimesmada,
e no cristal de luz da súa mirada
aínda latexa un pulo redentor. "
Víctor Campio Pereira,
" Tríptico ourensán I", en Perdida luz, 2000.
[ un gran soneto dun magnífico poeta sobre "unha das tres cousas que hai en Ourense" -dito popular-, que debería figurar nun lugar de honra na propia Catedral auriense.
Por outra bande unha discreta obra de Queralt Blanch sobre S. Rosendo, deudora da temática e técnica que o autor ten ensaiado dende fai anos dende a súa inspiración monotemática asentada no Quixote e os 'dereitos humanos' ]
Por outra bande unha discreta obra de Queralt Blanch sobre S. Rosendo, deudora da temática e técnica que o autor ten ensaiado dende fai anos dende a súa inspiración monotemática asentada no Quixote e os 'dereitos humanos' ]
 |
| El Santo Cristo de Ourense de la catedral auriense. |
el mundo tiende a desacralizarse ante nuestra mirada?"
(Antonio Colinas).
No hay comentarios:
Publicar un comentario