Baldo Ramos, poeta-calígrafo

       'Abres aporta da casa 

                   que da acceso 

              ao esquecemento. 

                  Silencio roe 

     as trabes que termaron

                    da inocenciA'...

Mais o poema, completo, dí:

'Abres a porta da casa que dá acceso ao esquecemento

no seu interior o silencio roe
as trabes que termaron da inocencia

[O poema ten outro ritmo, distinto da expresión caligráfica, que é así una selección].

O poema segue así :

as sebes da memoria circundan a ollada dos corpos que amaches
para evitar os depredadores do alzheimer.

a transparencia impide a narración do fracaso.

podes ler no fondo do Orille o decálogo do exilio.

nesas palabras o tempo detén a hemorraxia do poema. 

superponse á conciencia do final,
a certeza do extravío.

E o seu ritmo, dous-un-un-un-dous, nos versos. Que se inicia un-dous... [de onde 1-2-2-1-1-1-2].

                                                                      ***

O diálogo co gravado de Carlos González Villar, é máis que salientable: un a modo de gaiola que, mais que de vimbios, podería ser de codesos ou salgueiros, debuxo a unha tinta que equilibra a icona en vertical/vermella, firma Hanko de xeito xaponés...

                                         ***

Reportaje gráfico de la inauguración de Victor J. Carbajal (más allá de la necesaria parrilla). Carlos hablando...

Cuando los artistas hablaban...

Rosendo Fdez. escribe ('Nihil colitum, nisi praecognitum'), e Ramos interrumpe,... 

               Velaquí cómo Baldo Ramos fala do tema para a crtvg: 'Onde beben os cervos que...'

                                                                            =

                                      e todo elo no día da Poesía...