Vistas decimonónicas de Ourense

Un cuadro, un grabado y una fotografía. Es aquel una vista cuasi canónica de Ourense desde entonces: desde la zona conocida como "o salto do can", al otro lado del río Barbaña, al que vierten sus salutíferas aguas desde antes de la Prehistoria las tatarabuelas de las actuales surgencias de As Burgas.

El cuadro -sin firmar al igual que el informe que publica el Museo Arqueolóxico Provincial de Ourense-, en 'Peza Do Mes' (PdoM xuño 2012), es atribuído a Antonio Cendón, mas será posterior a los años 1860-1863, en que se construye la carretera de Villacasrín / Vigo, con el Puente muralla de As Burgas. Este autor de prematura muerte falleció en 1863, con lo que conviene revisar dicha atribución y/o fecha.

La bandera ondea en el entonces edificio del Gobierno, ahora Diputación.

Es esclarecedor constatar como el "Museo"sigue con las Musas dende fai unha morea de tempo (ca. 120 meses). Dicen que por obras...

Grabado de 30 de septiembre de 1887 (de una fotografía de Francisco Prieto). Publicado en La Ilustración Española y Americana.

Grabado del A.H.P.de Ourense ( España Spain es is Cultura Culture ). Idem ut supra !

Fotografía, 1888 (cfr. Ourensenotempo). 

La fotografía fue tomada en diciembre por el profesor de matemáticas del Instituto de Ourense Benjamín del Riego, que estuvo aquí entre dicho año y el siguiente. Se la regala a su colega (y amigo) Marcelo Macías, al que había conocido en el Instituto Jovellanos de Gijón, cuando éste recaló allí desde 1882 hasta 1884, en que viene a nuestra ciudad.

Gallaecia Pétrea (II): dende Ourense

Velaquí alguns dos paradigmas pétreos de Ourense -recentes no coñecemento, e con polémica como o primeiro deles, puidéndose mencionar tamén neste eido que atinxe á posesión das pezas descubertas outros casos como o duns miliarios fai uns anos perto de Castro Caldelas-. Mais non son todos os que están...

Un.- A "pedra de Castrelo do Val" gardada polo seu descubridor

Dous.- Unha vista aérea, na zona de Porto Quintela

Aquis Querquennis (Bande) a carón das augas do Limia, antigo Lethes (hoxe embalse
das Cunchas), que anegou Ponte Pedriña. Dinastía Flavia (et Dr. Rodríguez Colmenero...)

Tres.- Algo máis das Terras que comezan a ser coñecidas como "o Bosque máxico".

Friso de Rubiás (Bande), séc. II aC-séc.I d.C.

Catro.- Unha peza de arte relixioso dun escultor da época do Xeneral Franco, Antón Faílde (+1979).

Cinco.- O gran Acisclo Manzano nun momento da súa conversa co máximo mandatario da Xunta de Galicia, diante da súa obra que sen ser de pedra (sic !) evoca a materia de que están feitos os soños (de pedra). Velaquí unha aposta de xenio dun creador na madurez expresiva!  (xa para o Xacobeo 2004 como As Portas da luz sendo Pérez Valera conselleiro).

Seis.- Falta por incluír a Manolo García de Buciños (parella de bronce e pedra, pero a foto de M. Moretón non chega). Tódalas ilustracións incluidas son tomadas da prensa, e da web ad hoc da pétrea e desmesurada exposición que cun orzamento superior ó millón e medio de euros ven de ser presentada (seis meses sobre palés...).

Morre Sucasas, incipit gloria

Dos paisanos, 1974.

Morre Sucasas, o pintor de orixe lalinense que vivía e traballaba en Vila de Cruces. Así o destaca en portada La Región de hoxe. La Voz de Galicia e El Faro de Vigo, niente. Viña de estar no candeleiro logo de moito tempo calado trala exposición de xaneiro a marzo, unha ampla retrospectiva en Vigo. Dela demos conta aquí o 27 de xaneiro. Iría logo á sede de novacaixagalicia en Santiago.

Firma e debuxa no catálogo

                            Mais a Moira estaba perto de Alfonso Sucasas: is dead...

Desolé !

En Vigo a comezos de ano

Grazas pola túa pintura, mestre ! 

Velaquí, esta addenda con dalgúns dos artistas (pincel, pluma, escultura,...) prersentes no seu funeral (via ElCorreoGallego, o igual que a magnífica instantánea de inferior de Xurxo Fernández). 

Antía Cal in Trasalba

'Nunca escoitei en Trasalba un discurso así' o 'foi algo espectacular, algo moi vivo' foron alguns dos comentarios na entrega que fixo a Fundación Ramón Otero Pedrayo do prestixioso "Premio Trasalba" na súa trixésima edición, otorgado á profesora e pedagoga Antía Cal Vázquez (La Habana, 1923). Así se destacou no diario La Región de onte.

Dª Antía Cal lendo o seu discurso.
En primeiro termo a regalo, das mans do gran De Buciños
(de La Región, foto Miguel Ángel)

Mai tamén foi o día de Manolo de Buciños, escultor, e Antón Pulido, pintor e fillo predilecto de Amoeiro, concello onde está o Pazo, quénes veñen de entrar na Fundación.

Aquel se estreaba ademáis con unha obra que foi o agasallo para a Premiada: eis unha pose de D. Ramón Otero Pedrayo con caxato e chapeo. Baixo outra, sedente, pintada polo mencionado fillo do Concello (por partida doble), se desenrolan no salón os actos dende fai uns anos.

Tomado da EGU, claro está...

Antía Cal e ós lados Méndez Ferrín e Víctor Freixanes,á chegada á Casa grande de Cimadevila, en Trasalba. // Iñaki Osorio para El Faro de Vigo

Land Art na "Illa de Pedra" (Allariz)

Proxecto para 'estafinde': Flow in the Arnoia River. Land Art no Espazo Artístico 'A Illa de Pedra' -un xardín escultórico- do artista ourensán Emilio García-Valenciano.

a Illa de Pedra

Diríxeno os artistas Antón Sobral e Carme Hermo (ut infra).

Artista e profesor de Restauración. U.Vigo.

Carmen Hermo, da Escola Superior de Restauración e Conservación de Bens Culturais de Galicia,
nunha acción plástica...

E velaquí o resultado !

Dous días en Casnadagaia, San Mamede de Urrós, e nas beiras do río Arnoia, en Allariz, a vindeira fin de semana (29 e 30 de xuño e 1 de xullo).

O río, coa súa augas fluindo, calmas, húmidas. E con-fluír. Alí. Movemento Slow (na arte ?).

A información parte do lido en Sermos Galicia. Grazas.

XXIª Festa do Pan de Cea

O cartel de 2012

Co gallo da 'crise de novos ricos' que temos entre todos (e máis dende que estamos no Euro) a Festa do Pan de Cea é un bó motivo para poñernos diante dos ollos este pan da vida como  "Alimento Bandeira". Un pan especial, singular e único, que se espalla pola Terra Galiciae do interior dende a Vila de Cea, e rexurde dente aqueles tempos de cando a crise era permanente -anos trinta, corenta, cincuenta...-,  e que debe seguir a ser a base da vida. 

Made in Cea Country !

Na base, crema de cogomelos (con viño doce), e o xamón lixeiramente fritido.

Ben á vista: Indicación Xeográfica Protexida con Consello Regulador

En rebanada, con queixo de tetillae e mel, todo Galegae

Exposición conmemorativa dos trinta anos do Parlamento

 Antonio Rosón, 1º Presidente da Pre Autonomía (1978-1979).  De barba, Rajoy Brey, hoxe Presidente do Goberno de Reino. No extremo desta 1ª Mesa do Parlamento, Xosé Fariña Jamardo, oficial mayor. 19 de Nadal de 1981.

Son XXX anos transcorridos dende que o Parlamento de Galicia, isto é, que a representación da soberanía territorial, botou a camiñar.

Baixo ás bóvedas do exemplo máis sobranceiro de arquitectura "civil" do estilo Románico, século XII, primeira metade.

José Quiroga, 2º presidente preautonómico (1979-1982), abraza a Rosón.

Gerardo Fdez. Albor 1º Presidente (1982-1987) o 21.I.1982 ante Gª-Sabell e Quiroga.

Na primeira lexislatura (1981-1985) se artellóu a Autonomía e aprobouse o Estatuto.                      Dende Xelmírez -pasando por Fonseca- ó Pazo do Hórreo.

Fai unhas datas a Mesa do Parlamento, voceiros, exdeputados, e o expresidente da Cámara Tomás Pérez Vidal, acompañaron ó Arcebispo e a Presidenta: ámbolos dous descobriron no Pazo de Xelmírez -agora sala de exposicións- a placa conmemorativa do 30 aniversario do Parlamento no espazo onde se xuntaron os parlamentarios galegos por primeira vez.

Daqueles primeiros tempos chegou ata o Simeón de Ourense a exposición fotográfica, logo de se ter visto en Santiago e Madrid. Testemuña deles, e con un protagonismo especial son as primeiras parlamentarias: foron as pioneras Emma González Bermello e Rosa Gómez Limia. 

Esta última, do PSG-PSOE, entróu na 2ª Lexislatura (1985-1989) no Pazo de Fonseca en decembro de 1988, sendo Presidente Fernando González Laxe. O 1 de marzo do ano seguinte trasladouse cos seus compañeiros de escanos ó Pazo de Horreo, sé actual. Con ela me unen lazos cosanguíneos. 

Rosa Gómez Limia na exposición do Parlamento (Centro Cultural Deputación)

Do libro editado especialmente destaco este suceso que é categoría de carácter e de feminismo nos primeiros tempos:

Salón Noble da antiga Universidade (Pazo de Fonseca)

"O 25 de xullo de 1989 a súa Alteza Real Felipe de Borbón ía chegar a Compostela para facer a Ofrenda Nacional ao Apóstolo Santiago. Fixéronnos chegar as normas de protocolo que sinalaban localizacións no acto, ben diferentes para homes e mulleres. 

«As señoras serán acompañadas por persoal do Servizo de Relacións Públicas e Protocolo... dirixiranse a ocupar os lugares a elas reservados na Basílica.» (sic) Díxoseme que a norma rexía mesmamente para as dúas deputadas, motivo polo cal, e moi ao meu pesar, renunciei a asistir a tan solemne acontecemento".

Portada do Pazo de Fonseca

Gallaecia Pétrea (I)

Nube, Manuel Paz, 2007.

Exposición no Gaiás da importancia á pedra como referente xeolóxico-mítico e artístico. 

Narciso Pérez Rey, Guerrero Celta, 1928, Mº Pontevedra.

É en realidade a primeira exposición do Museo de Galicia (sic) na Cidade da Cultura do Monte Fraga, digo Gaiás ! Vamos, como unha nube!

Leviatán, Francisco Leiro, 2012 (web da exposición)

Máis de 300 obras para o que quere ser o Museo de Galicia, máis de 75 investigadores, cinco Comisarios coordinados por Miguel Fernández-Cid: Juan Ramón Vidal Romaní, José Ignacio Vilaseco Vázquez, Antonio Rdguez. Colmenero, José Carlos Valle Pérez e Ana Goy Diz..., moitas alforxas desta volta para a viaxe. A ver onde foron os cartos que en detalle deberán de explicar (transporte, fotografía,...). 

Mágoa que de seguro semellan un dispendio insoportable (con abusivos pagos a Comisarios e empresas de transporte e montaxe (que non custos...) con un éxito menor no artístico e con un éxito maior no escándalo económico e artístico... Adolfo de Abel porá sen dúbida a súa oportuna análise de cordura sobor delo. Ó tempo !

Son seis as pezas: 10 toneladas de desmesura (o que encaixa á perfección coa da 'Cidade')

Máis de 90 'entidades' de Galicia, Asturias, León e tamén Portugal, xa que logo é da Gallaecia do que se trata ! (ata os ríos Douro e Navia).

San Xoán de Palmou (Lalín), ca. 1150-1160: Sansón pelexa co león. Obra recuperada dunha galería de Milán...

Un xesto que se comenta por si mesmo...

No ronsel de Gallaecia Fulgit, o nome Gallaecia Pétrea. No ronsel das macroexposicións como Galicia no Tempo. O Dr. Xosé Manuel García Iglesias, cadeirádego de arte moderno da USC, estivo detrás delas (no tempo do Presidente Manuel Fraga). Moitas das fotos do catálogo son de Mani Moretón. Ámbolos dous están connosco no Grupo Francisco de Moure...

Rubén Ramos, Premio María José Jove 2012

Rubén Ramos Balsa con "Estructura de silla con hipercubo y río con triángulo" ha obtenido el V Premio Internacional de Artes Plásticas de la Fundación María José Jove 2012. La obra en madera, espejo, mobiliario y vídeo HD.

"Es una estructura de una silla que tiene un hipercubo y al mismo tiempo un pupitre que contiene dentro una pantalla con un río que fluye entre un triángulo. De lo que habla la obra es de esa articulación entre la silla y la mesa como formato clásico de la posición y del lugar del estudio, y está configurado de una manera donde la silla levanta la tapa del pupitre para permitir ver el fluir constante de algo que es inconmensurable, que es el agua. Es una representación de esa relación entre arte y ciencia: la ciencia trata de aquello que se puede medir y el arte de aquello que no se puede medir pero sí representar", dijo el artista al diario La Opinión (A Coruña).

Los componentes del jurado valoraron "las reflexiones que subyacen en la obra de Rubén Ramos Balsa que, en este caso, ahonda en el diálogo interno entre arte, ciencia y educación a través de la tecnología".

En Arco 2011, by Galería Fúcares (Madrid), Pabellón 10. Obra seleccionada por El Cultural como "Lo mejor de Arco".

Nacido en Santiago (1978), tiene ya una trayectoria amplia internacional y de auténtico prestigio (trayectoria alejada de su homónimo Balsa (Joaquín), funcionario de prisiones y artista nacido en Ourense, que conocemos tras haber expuesto en el Simeón, Colección Silver, septiembre 2011).
Rubén Ramos ha estado en la última edición de la Bienal de Singapur (2011) y antes en el Pabellón de España en la 52ª Bienal de Venecia (2007).

100 Pop Corn Portraits, instalación 2008 de 'Jeux de vision', Parvis Centre d'art contemporain (Ibos, Fr.), cfr. Culturagalega.org

Licenciado en Bellas Artes (escultura) y Doctorado en U.Vigo y en U. Politécnica de Valencia, ha mostrado su trabajo en diversas Galerías (Fúcares /Madrid, Casa dos Coimbras /Braga, Centro Torrente Ballester /Ferrol, Kuopio Academy of Design & Crafts /Finlandia), y en exposiciones colectivas, ferias y bienales de arte contemporáneo.

El mencionado Joaquín -luces y sombras-, posa en la exposición aludida (Paula Pérez, LVG, 2.IX.2011)